W świątecznym wydaniu Gazety Wyborczej zamieszczono tekst amerykańskiego historyka i profesora Uniwersytetu Yale Timothy Snydera pt. „Dwadzieścia przykazań wolnych ludzi”. Z dwudziestu, bardzo ciekawych wskazówek wybrałem dwie, które – pośrednio –  odnoszą się do tematu naszego bloga. Pierwsza (w numeracji autora punkt szósty), to –  „Dbaj o język. Unikaj fraz, które powtarzają wszyscy. Wymyślaj własne, nawet jeśli chcesz przekazać to, co myśli wielu. Nie korzystaj z internetu przed snem. Ładuj swoje gadżety poza sypialnią, w łóżku czytaj: „Siłę bezsilnych” Václava Havla, „Rok 1984” George’a Orwella, „Zniewolony umysł” Czesława Miłosza, „Człowieka zbuntowanego” Alberta Camusa, „Korzenie totalitaryzmu” Hannah Arendt albo „Jądro dziwności” Petera Pomerantseva”.
Snyder wskazuje tu na dwie, dość istotne rzeczy. Pierwsza: dążenie do oryginalności w przekazie. Przed nami stoi zadanie, by komunikować (mówić/pisać) w sposób odmienny. Komunikować w sposób, który wyróżni nas z otoczenia. Dlaczego jest to tak ważne? Otóż, są zawody, dla których sposób mówienia jest absolutnie kluczowy. Do tej grupy można zaliczyć polityka, nauczyciela, menedżera, konsultanta, etc. Ale, ale,  przecież nie tylko oni, bo w pozostałych profesjach mowa jest sposobem na budowanie kontaktów i realizację celów. Oryginalność daje szansę na promowanie twojej osoby i myśli. Podam tu tylko jeden przykład – w zasadzie – za każdym razem, gdy prezentuję moje hasło „prezentacja PowerPoint, nie mam power, ani point”, słuchacze: przytakują, notują, przekazują wieść dalej, bo … jest nowa i oryginalna.