Napisałem książkę, może bardziej podręcznik do retoryki („Potęga ulotnych słów. Fenomen komunikacyjny Zeleńskiego”), a teraz czas by napisać DRAMAT.
Na razie wprawki.

Akt pierwszy – „Nauka mówienia”
Miejsce akcji – Gabinet Owalny
Obsada: J.D. Vance – wiceprezydent USA (J.D.V). Maria Zacharowa – Rzeczniczka MSZ Federacji Rosyjskiej (M.Z). Wołodymyr Zeleński – prezydent Ukrainy (W.Z.). Mariann Edgar Budde – Biskup Kościoła Episkopalnego (M.E.B) w charakterze greckiego chóru.
Oświetlenie: W akcie pierwszym światła nie będzie (ciemność będzie grała na pierwszym planie).
Muzyka: W tle, cicho, ledwo słyszalny Chór Aleksandrowa.
Lokowanie produktu: „Nowy słownik języka angielskiego. Współczesny amerykański (2025 r. – wydanie pierwsze, ale zapowiadają się kolejne edycje)

Zarys akcji/dialogu
W.Z.: – „Uprowadzili nasze dzieci, wyobrażasz sobie – blisko 20 tysięcy dzieci”
J.D.V.: – „Nie, nie, powiedz wyraźnie: d z i ę k u j ę”
W.Z.: – „Taka mała Katharina, ma teraz sześć lat. Ponoć budzi się w nocy i krzyczy przerażona”
J.D.V.: – „Spróbuję raz jeszcze– dziękuję. Powiedz to z większym zaangażowaniem”
W.Z.: – „Albo ten mały Igor, wiesz… on przestał mówić? Milczący chłopaczek. Jak należy to nazwać?”
J.D.V.: – „No właśnie, a propos nazw i słów – koleje: „Wdzięczność”. Pamiętaj – bądź wdzięczny”
W.Z.: – „Vans, a jak mają na imię twoje dzieci? I co ty byś zrobił?”
M.Z.: – „Powinien go zdzielić. Publicznie upokorzyć tego łajdaka!”
J.D.V: – „Moje dzieci zostaw spokoju, teraz zajmujemy się czymś innym. Spróbuj rozłożyć inaczej akcenty i zacznij: Panie prezydencie głęboko panu dziękuję”
W.Z.: – „Car 25 razy złamał słowo! Ciągle morduje!”

Głos zza kurtyny. Męski, twardy: „A jak ty się ubrałeś na to spotkanie z Prezydentem Stanów Zjednoczonych. Wielu amerykanów o to pyta, nie wstyd ci?”

J.D.V: Odwracając się w stronę publiczności. – „Czy Wy tego nie widzicie? On znieważa prezydenta Stanów Zjednoczonych! Bruka nasz ukochany Gabinet Owalny!”

Chór grecki/Biskup Kościoła Episkopalnego (M.E.B):
– „Panie prezydencie prosimy o miłosierdzie!” (x 3).

Akt drugi –

Akt trzeci – „Tajemnicza zamiana”.
Miejsce akcji: wysepka, ujście rzeki Hudsona, NY.
Styl trzeciego aktu – realizm magiczny. Początek. W tle słychać głos spikera radiowego, który donosi o zaginięciu Statuy Wolności. W jej miejscu postawiono złoty pomnik: sylwetka białego mężczyzny, lat około 75-80.
W tle tej sceny muzyka, jakby północnokoreańska.

Sprawy techniczne/budżet. Sponsor strategiczny – Rosnieft.

PS. Szczególne podziękowania kieruje w stronę pana J.D.V.:
„Po przeczytaniu Pana książki „Elegia dla bidoków” byłem pod wrażeniem. Teraz została mi tylko książka.

A dla zainteresowanych, wstęp (w ver. audio) do książki o której wspominałem. 

zdj. onet